- Düşünceler 2 - Şiiri - Hüseyin Sönmez

Makam aynı,usul aynı,
Hep aynı şarkı söylenir,
Bir hayâlin peşinden
Sürüklenirken
Düşünceler...

O hayâldir ki götürür,
İnsanları
Çok uzaklara,
Düşürür belki
Bilinmez tuzaklara.

Düşünceler; kanatlanmış uçan
Yavru kuşlar,
Bir yuva hasreti çeker,
Duyar.

Renkler karışırken birbirine,
İner yeryüzüne sessizce...

Adım adım dolaşır
Her bedende,
İnsanın olduğu her yerde,

Bozulurken seslerin şivesi,
Kalmaz yeni izlerin hevesi
Düşüncelerde.

Düşünceler aciz,çelimsiz ve
Zavallı.

Düşünceler düşünceler...
Kendi içinde kendini kahreder.

Hep bir savaş yaşar
Başka başka biçimde
Dolar taşar.

Bazen
Dolanır iplik iplik,
Çile olur öbek öbek
Çözülmez.

Aciz bedende,
Can verir,
Hayâl olur,
Görülmez.

Düşünceler; kanatlanmış uçan
Yavru kuşlar,
Bir yuva hasreti çeker
Duyar.

Pencerelerin kafeslerine
Konar.

Dalgalarla beraber
Yuvarlanan gecede,
Bir yıldız olur
Kayar.

Esrarına kulak verir
Gecenin.
Gönüllere rahmet olur
Yağar.

Bazen bir deli sel olur
Çağlar.

Düşünceler aciz,çelimsiz ve
Zavallı.
Ateşten elbisesini giydiğinde
Havalı.

Düşünceler düşünceler...

Hayatın kıldan ince
Teli.

Başlangıcı ve sonu olmayan
Bir duygu seli.

Sevginin parmağı
Belki bir günahkârın
Eli.

Affın büyüklüğü,
Belki bir ulu kişinin
Dili.

Düşünceler düşünceler...

Kendi içinde kendini kahreder.