Koymuşum ömrümü gerilerde
Oturup geçmişi düşünüyorum
Bir bakıp ağlıyor, bir gülüyorum
Ne olacak bilmiyorum ilerisinde
Göz açıp kapayıncaya kadar geçmiş hayat
Yapamamışken detaylı bir hesap
Elde ne kadar günah var ne kadar sevap
Aynalar yaşlanmışsın diyor heyhat
Hep yazmıştım topla, böl, çarp sonu ölüm
Bu mal, mülk eylen, hepsi birer rüya
Kime kalmış ki senin olsun dünya
Biter oyun, kapanır perde ve işte son bölüm
Az konuşsam gıybetten uzak tutsam dili
Hatalardan vazgeçsem bir an önce
Pişmanlık fayda vermez ki kabre girince
Ne evlat kalır yanında ne de sevgili
Yeter, iyice karamsar oldun bugün
Hatalardan ders al düzelt kendini
Yık devir içindeki kibir bendini
Belki de son yıl, son ay ya da son günün
Dr. Hayati GÖNÜLTAŞ
05.05.2023
Kayıt Tarihi : 19.7.2024 21:13:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Dr Hayati Gönültaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2024/07/19/dusunceler-132.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!