Derim hep, hep derim
Olmasaydım da olurmuş be güzelim
Güneş bensiz doğar, bensiz batarmış
Uslanmaz aklımın anlaşılmaz gelgitleri
Maviliğini kapatıyor gökyüzümün
Gelmişim en nihayet, yaşıyorum
Ürkek başlayan hayat serüvenimde
Nihayet kendimi buldum sanırım
Ürpertilerimden korkmayı bıraktım
Merakla getirisini bekliyorum yaşamın
Külahların birini çıkarıp ötekini takabilenlere
Uzaktan hayranlıkla bakıyorum
Teğet geçen eğrilerin kesiştiği yeri
Lalelerle bezemiş, süslemiş, takılmışım
Ulaşmak istediğim yer meğer kendimmişim
Onarmam gereken yaraları çoğaltmışım
Lezzetsiz yemeği önümden kaldırıp
Sükut içinde aç kalmaya alışmışım
Uzun uzadıya düşüncelere dalıp
Neyleyim ki gönlümü hep susturmuşum
Kayıt Tarihi : 6.4.2023 20:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Süküt içinde aç yaşamaya razıyım.
Oysa şair;
Mutluluk, mutluluğun peşinde koşmaktır.
Keşkeleri bir kenara koyup
Payına düşeni yaşamaktır
İsyan etmeden
Daha fazlasını istemektir mMevla'dan
Saygılarımla esen kalınız
Lezzetsiz yemeği önünden kaldırmak ki belki o yemek helal değil, doğru yemek değil
Aç kalmaya razı
Dünyanın faniliğini/ikiyüzlülüğünü anlayınca az biraz depresif yaşarken yine de yasamasını bilmek……
Daha fazlasını istemeden yaşayan, elindekine rıza gösterip yaşantısına boyun eğen çok ermişimiz var.
Farklı yorumlanabilir tabi
Herkesin kendince yoracağı/yontacağı…..
Teşekkürler esenlik dileklerinize
Siz de esenlik ve mutlulukla kalınız.
TÜM YORUMLAR (1)