Düşünceler Şiiri - Mehmet Fatih Uluzmanoğlu

Hep gerim gerim çekilen, düş düş saplantılar;
Başım hedef tahtası mı, çekilen okların?
Sık sık çekilen, isâbetlerden kalıntılar,
Varlığımı sömüren, derin acıları yokların...

Düşünceler, derin, kesildikçe dilim dilim,
Sonunda kalıyor yalnızca gene bir ilim;
Başım bir zımpara, düşünce basınca elim,
Varlığım ellerinde gibi kıvılcımların...

Düşünceler, durmadan başımı zımparalar,
Vâr oluş ve yokluk sonsuzluğu paralar,
Ölü insanlar ölüm kapısını aralar,
Bilirim sensin sahibi, hiç olan çokların...