Düşünceler Şiiri - Emin Baydil

Yürüyoruz...
Ardımızda dermansız titrek, sarı bir ışık.
Kapıları sökülmüş ardına kadar açık,
Bir sokak ortasında, ufuklarım kapalı...

Geçiyorlar, yanımdan sessizce eski dostlar,
İçimi ürpertiyor, gitgide bir yalnızlık...
Nefesim kesiliyor, hakikat üşüyorum
Kalksam da her adımda yeniden düşüyorum.
............................
Kimlerin eğni ince, bencileyin üşürler?
Hangi kuşlar yuvasız, nerede üşüşürler! ? ..
Sen kendi derdine yan, desem de güler kalbim
Aklıma mı yanayım, ne yapayım Yarabbim! ? ..
Yüklenmiş her adımda duymuşsa hüzün, çile
Kâr etmiyor nedense, uslanmıyor nafile...

Bir çiselti...
Çiseltiden olacak,
Yollar ıslak, ben ıslak...
Bir duvar bulamamış aşk ile yaslanacak
Gölgem de sırılsıklam, yapayalnız, yerlerde...

O önde ben geride, en sonunda dönmüşüz
O önde ben geride, sokakta görünmüşüz...
Ardımızda karanlık, ufuklarımızda perde
Her tarafta bir girdap, uçurumlar her yerde.
Titrek, sarı bir ışık göz kırparken bir yanda
Diğer yanda gölgeler, bir sokak ortasında.
Bir sokak ortasında dolaşıyor her belâ
Bir sokak ortasında her yerde bir Kerbelâ...
İşte, bak!
Feryad! ..Feryad! ..Hep feryad! ..
Yanmadı mı cümle âlem narıma
Hangi bir el söyleyin, dokunmuş gülzârıma? ! ..

Yetmez mi şu döktüğün, yetmez mi kara belâ?
Gel beni, beni de kat! Ey sebeb-i Kerbelâ...
......................................,
Hiç mi hiç, tek bir ses yok!
Bu yerde, hayat bitmiş sonunda...
Kalbimi dinliyorum: Sessizlik, tam sessizlik.

Az önceydi ne oldu?
Ah kalbim! .. Zavallı, titrek kalbim! ..

İçimi daraltıyor,
Gitgide bir yalnızlık.
Önceleri olurdu, hani doğardı bazan
Samyelleri yabancı, kanıma ılık ılık,
Kapıları çalmadan, izin almadan..

O, yoksun insanlıktan
Gözleri dönmüş, eli kanlıdan,
Sen gelirsin hakkından zalimin
Allah’ım bizleri koru! Amin...