Şarabî bir nisan dökülüyordu takvimlerden
Zaman, bizi aşkla oyalamaktan vazgeçiyordu
Bir gidişin vardı ki;
Yağmalanan şehirlerden kaçan insanlar gibiydin
Koşuyordun...
Son kez baktım itaatkâr sırtına
Taştan bir heykel gibi kaskatı kesildim
Beni hor görme kardeşim
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Devamını Oku
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta