Düşünce Yolu Şiiri - Muhterem Aslan

İçerde mis gibi huzur kokardı
Yaşlı ellerini elime aldığımda öpmek için
Yüzlerine içten bir gülümseme dolardı
Beni beklerlerdi sanki içlerini dökmek için

Dedemin gülüşü yok mu geçmişi anlatırken?
Nenemle bizde katılırdık gülmekten
Gözleri parlardı anıları canlanırken
Ama bir anda sessizleşirdi, korkardı da ölmekten

Eviz içi suspus olur sessiz kalırdı
Yere bakan kafalar belliki düşünce dolu
Çıkması zor olurdu, baya zaman alırdı
Kimbilir kaça ayrılmıştı düşünce yolu

Beraber tüketilen elli koca sene
Büyütülüp adam edilen boy boy çocuklar
Okumaya başladı ezanı hoca yine
Eskisede ev herkes için tazeydi umutlar