Karalamalar 77 - Düşünce ve Anlatım Özgü ...

Düşünce ve anlatım özgürlüğü kişisel gelişimin ana dinamosudur.

Bu dinamonun doğru ve etkin bir biçimde çalışmasının en temel argümanı bireyin isteğiyle ortaya çıkıyor olmasına rağmen onun yetkinliği ve becerisi ile doğru orantılı olarak gelişiyor.

Buna rağmen bu gelişim sürecini etkileyen toplumsal kabulleri de elbette hiçbir şekilde göz ardı etmemek lazım geliyor.

Çünkü bireylerin düşünce yapısı ve bu düşüncelerini ifade etme tarzı kendi yetenekleri düzeyinde gelişiyor olsa da toplumsal kabuller buna büyük ölçüde etki yapıyor.

Daha doğduğu gün doğal olarak yüce Yaradan’ın insana bahşetmiş olduğu düşündüklerini hiçbir kısıtlamaya tabi olmadan söyleme hakkı ne yazık ki çoğu zaman yaptırım gücünü elinde tutan güç tarafından şekillendirilmek istenebiliyor. Ve işte problem de zaten bundan sonra ortaya çıkıyor.

Düşüncenin her hangi bir kısıtlamaya tabi tutulmadan ifade edilebilmesinin önüne çeşitli gerekçelerle engeller koyulması, doğaldır ki çatışmayı da beraberinde getiriyor.

Böyle olmasının altında yatan asıl sebep, aslında güç ve iktidarı elinde bulunduran odağın bunları elinden bırakmak istemeyişiyle ilgili bir durumdur
.
Bu sebeple söz konusu isteksizlik, ister istemez beraberinde despotizm ve baskıcı bir yönetim anlayışının dinamiklerini harekete geçirip toplumu etkisi altına alarak kendi istekleri doğrultusunda yönlendirebiliyor
.
Bireysel özgürlük bir haktır. Bu hak insana daha doğduğu günden itibaren Cenabı Allah (c.c.) tarafından verilmiştir ve hiçbir yaratılmışın bu hakkı gasp etmesine asla izin verilemez. Yeter ki kişi kendisine ait bu hakkı yine kendi isteğiyle bir başkasının tasarrufuna bırakmasın.

Öte yandan günümüz toplumlarında ifade özgürlüğünün istenildiği ölçüde kullanılamıyor olmasının altındaki asıl sebep zaten bireyin kendisine ait olan bu hakkı kullanmakta göstermiş olduğu isteksizlik ve vurdumduymazlıktır.

Doğaldır ki bu durumu yönetimi elinde tutan odağa kendi istediği şekilde yönlendirmesine imkân hazırlıyor. O kadar ki dilerse dikdatoryal bir takım yaptırımların alt yapısı olarak kullanmasında kendisini hak sahibi olarak görebiliyor ve elbette bu hakkı da sonuna kadar kullanmakta bir sakınca görmüyor.

Burjuva demokratik devrimleriyle birlikte kendisine hayat hakkı bulmayı başaran bireysel düşünce ve anlatım özgürlüğünün ne acıdır ki en büyük sorunu, yine Burjuvazinin ilk başlardaki o özgürlüklerden yana olan tavrının iktidarı tümüyle eline geçirdikten sonra toplumun diğer kesimleriyle bu iktidarı paylaşmak istemeyişidir.

Burjuvazinin ele geçirmiş olduğu yönetme gücünü kendisi dışındaki toplumsal yapılanmaların üzerinde bir baskı aracı olarak kullanmak istemesi doğaldır ki düşünceyi ifade etme özgürlüğünü de olumsuz anlamda etkiliyor.

Fakat yine de tüm handikaplarına, olumsuzluklarına, yanlışlarına rağmen günümüz insanın öngördüğü ve formüle ettiği bir dünya düzeni olan demokratik anlayış ve özgürlükler bazında çizdiği çerçeve, yeterli olmasa bile bir nebze de olsa özgürce düşünebilmek, düşündüğünü ifade edebilmek bakımından alternatifsizliğini koruyor ve bu tek olma durumu doğaldır ki onu değerli kılıyor.

Şayet tek olmak bir şeyi değerli kılıyorsa bu o şeyin kabahati değildir. Kabahat, o şeyin karşısına yeni bir şey koyamamış olanındır. Bu açıdan bakılacak olunursa alternatif üretme görevi Burjuvazinin karşısında yer alan toplumsal kesim ya da kesimlerin üzerine düşüyor. 14.05.03.