sanmayın tutsak bir ozanım ben
dört duvar arasında
vucudum ne kadar içerideyse
beynim de o kadar dışarıdadır
haykırarak penceremden
insanlara ovalara sulara
düşünüyorum özgürce
Ala gözlü nazlı dilber
Sen d(e) olasın benim gibi
Zülfün dökük boynun bükük
Sen d(e) olasın benim gibi
Bahçende güller bitmesin
Devamını Oku
Sen d(e) olasın benim gibi
Zülfün dökük boynun bükük
Sen d(e) olasın benim gibi
Bahçende güller bitmesin



Bir toplumun susturulabilecek en son sesidir ozanlar. Öyle de olmalıdır. Geçmişte de toplumların kendisini yenilemesine, eski ile yeninin buluşmasına vesile olmuş ozanlarımız bu günde... Eminim yarın da bu günün hayati değerlerini yarına yarını da bir ışık gibi günümüze sunacaktır. Öyle ise ozanlarımıza doğal bir misyon zaten yüklüdür. Duyarsız kalamaz ozan yaşananlara. Sessiz kalamaz çirkinliklere. İlk o gördüğünü seslendirir, arkasından halkın sesi yükselir. Ayan beyan eder kralın çıplaklığını. Yüreğine sağlık.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta