Düşünce Treni Şiiri - Betül Öz

İnanılmaz bir açlık duyduğunda
Kelimelere
Bir kağıt ve bir kalem
Senden saatlerini alabiliyor
Kontrol edilemez bir hızla
Dökülüyor sözcükler
Bir yazıcı tutsan eger
Yazmaya yetişemiyor
Düşünceler bir tren gibi
Son hızla geçiyor raylardan
Bu bir kanser gibi
Varlığını saklıyor bazen
Fakat tekrar ses ettiğinde
Bedenin yerine zihninde
Tek farkla
Daha güçlü ortaya çıkıveriyor
Daha sağlam daha gürültülü
Sesini bastırmaya çalıştığında
Bir dahaki seferinde
Bambaşka bir boyutta
Kelimeler raylardan çıkan sesler gibi
Her duraktan bir yolcu bindiğinde
Gideceği yere kadar etkiler bırakıyor sana
Kimi bir şeyler çalıyor eksilterek
Kimi bir iki demeden ekliyor fazlalaştırarak
Son durakta salt bir sen,
Tüm o yolcuları konuk etsen de
Büsbütün değişkenliğiyle bir sen kalıyor
Ve bundan sonra
Yolculukta nasıl ve neden devam edeceğin
Sana bırakılıyor
Tren kimi zaman duraksasa da
Ardından son hızla ilerliyor