Düşünce Terkibî Şiiri - Habibe Merih Atalay

-2-

otur,
dalga dalga seyre dal
şuracıktaki hayat akışını

saman çöpü güzellemesi yargıcı da olsa
yadırgatıcı yanar yanıt

Kayboluş olur buluş, net

Tasanın kaynağında kaynıyor tası tarağı:
cak! cek! cık!
bunca bunca...
bunca, bunca, oncayı...
huncacık şey, alımlayabilir mi?

pataküte savrulur yumruk sağ sol alt üst...
nefes tıkar boğazda düğüm düğüm yumru...
bunca ve onca ve huncacık zaman nice

hepsiçin yok imkân, hâlâmız hâlâ

olamamış, olamaz, bir zaman daha olamaya-cak-lar
olan da seçmeler yapmalı, nasıl?
Neye göre, neyi?

Rahat bırak rastlantıyı
madem bağlıyız ona,
alem-cek kumar masası en güzelinden,
Ah, ne şahane oyun işte!

karnaval! her gün, her an, her kanal
milyonlar milyonlar-cak,
'Şansa\ Kadere Kısmet!'
vurulun-cak şaşmamalı

kazanmak da, kaybetmek de var
çok el kaybet-çek!
bir el kazan-cak!
böyledir kumar

kaybolmuş hissettiren masanın gözleri mi?
önünde yitip giden masalsal hayatı bırakamayıp
daha bi fazla için bakamayıp kapan-cak mı?

sanırsam pençeler hücrelerinin faltaşını aça-cak!

mayalandı penceresiz duvarsız tavansız
hayali bulmak:

'Bulmak istiyorsak hakikatli hayalimizi,
tesadüflere terk etmemeli eli' diyorsak,
diyorsan,
diyor muyuz?

Sen, akışa bırakma, zamana terketme seni:
şu İnançla değil hâlâ bu İnatla!

İnat, inat, inat!
nere kadar?

Neden Olmak'a => (bir şeyin olmasına, ortaya çıkmasına, gerçekleşmesine) yol açmak'a!