Ne gözlerin gider gözlerimden,
Ne de diner gözyaşlarım.
Bu ben miyim, Allahım,
Kusamadığım sözcüklerimle zehirlenen.
Söylenmemişse sözler, düşünülmemiş de mi sayılır?
Bu şehirde düşünce suçu diye bir şey de vardır.
Sevgiyle söylenmemiş her söz yarım,
Hasret dolu her kalbin ardında,
Ağlayan bir çift göz kalmıştır.
(Atakent-Ümraniye-İST.-23.11.2011-saat:02.10)
Erdem DemirkolKayıt Tarihi : 29.11.2011 13:43:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erdem Demirkol](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/11/29/dusunce-sucu-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!