Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Katilmamak mumkunmu fikrine kardesim,cok felsefii bir siir vede, cok dogru...saglicakla kal.
''düşüncelerine aynen katılıyorum..tebrikler..İbrahim Ethem Bingül''
Çok güzel tebrikler Halil ibrahim Özdemir
Zaten
Nasıl kırık dökük,
yarım yamalak, eksik,
nasıl yamalı hayatlar
geçiyor gözlerimin önünden.
Bir zanaat mutsuzluk sanki:
Öğrenip bir önceki nesilden,
onyıllarca didiniyoruz
ve kuşkuya düşsek de bazen,
sanıyoruz ki
böyledir, iyidir,
ne olacak ki başka,
budur hayat zaten.
Ya beceremiyoruz biz bu işi,
ya da becerecek bir şey yok zaten.
RONI MARGULIES
(Gün Ortasında, 1992)
Katıldım..tebriklerimle..
Yanlışlaırmızdır bize doğruyu gösteren.'Hiç bir şey yapmayan, hata da yapmaz,' derler.Hata yapmaktan korkmadan, çaba vermeye, hayatı tanımaya ve öğrenmeye devam.........Şiirinde bunu, çok güzel anlatmışsın.Sevgiyle kal.
hayat bu sanırım hata yapa yapa yapmamayı öğreten bizlere, ama bir hatayı bir kez yapmalı bu hayatta....
tebrikler güzel ve düşündüren dizelerine
Sayın Ustam.....
Dostlukla :)
Hür...
Hatasız yaşam,insansız bir hayat demek geldi içimden.düşündürücü dizeler.Sevgiler
:) hatalar, bıle bıle yapılanlar sonra adına bir de tecrube dedıklerımız var....
hata bilinmeden hatasız olmak olmaz..
sevgıyle kal daıma,
Bu şiir ile ilgili 8 tane yorum bulunmakta