Nedensiz bir yalnızlık içindeyim,
Milyonların ortasında.
Beynimin girdaplarında,
Zamansız ölüm düşüncesi...
Kendimden şüphe eder oldum,
İçimdeki ‘BEN’, kime ait!
Sahi, böyle mi olur insan çaresizliğin esiri olunca?
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.