Düşünce Karanlığın İçinde Şiiri - Kemal ...

Düşünce karanlığın içine
Gün ışığında şu yürekler karardı
Görmez oldu gören gözler
Yol karardı, iz kayboldu
Hasret kaldık dolunaya
Seviyorum diyen, döndü kokusuz güle
Ne sözleri doğrudur, nede yaptıkları
Saatin zembereği gibi gerdiler, gerildiler
Uykusuz gecede kalmış insan gibi
Bir türlü yenemediler şu hırslarını
Tonlarca kuvvetle vururlar
O küçücük kalbime
Öyle vuruyorlar ki
Korkudan şaşırmış
Aslan dan kaçan Ceylanın
Boğazı sıkılır gibi
Hayat bağlarımı bir bir kopardılar
İşte o an
Yakalanırsan kesin parçalayacak
Kurtulursa, kalmaz yaşama sevinci
Garip dağıtmış kendini
Kimse görmez gözlerinde akan yaşı
Ama yüreğine dolar kanlar
Şu sitemli gözler, öyle bir bakış fırlatır ki
Nar ile doldurur insanın yüreğini
Nefes dahi alamazsın
Gözlerin küçülür, dillerin susar
Sadece elveda demek istersin o an
Külözünün aklına gelir yapılanlar
Bir de dost bildiklerinin
Sırtından vurduklari darbeleri
Kemal'eren/ Kemal Berk