Kötülüğe doğrudan veya dolaylı hizmet eden hiçbir örgütlü yapıya dahil olamayan her insan, yaşama ve örgütlü kötülüklerin ürettiği zulme direnirken sürekli yalnız kalır.
Tek başına mücadele veren insanların direnişleri öldükten sonra tehlike geçti diye kalabalık bir sahiplik kazanır.
İnsanlık bu iki yüzlü tutumunu her çağda ısrar ile sürdürür.
Kötülük sürekli bu iki yüzlü yüzsüzlülük yüzünden kazanır.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta