Düşünce Damlaları... Şiiri - Ulvi Ziya

Asırlar geçer bir bir
Uygarlık çok ilerler
Her şey az çok değişir
Bir şey var ki değişmez:
Rûhlardaki ihtirâs...
Zaman
bütün olanları
silse de olup paspas
bidâyetten, nihâyete
güçlünün, güçsüzü
yemesi esâs...
Huzur ister toplumlar
nizam, intizam için
yaparlar pek çok kanun
nice töre
nice nas...
Sürer gider bir illüzyon
Her şey değişti sanılır
Değişen ne var sanki
Aynı hamam...
Aynı kurna...
Aynı tas...
Nâmertlikle, kalleşlik
yağcılık, her dem moda...
Kaba kuvvet geçerli
Güçlü silah...
Güçlü pazu...
Güçlü kas...
Zengin, asîl sayılır
beyni kaç kırat elmas...
Fakir vecîze dese
dinleyen, duyan olmaz...
Dünyâ durmadan döner
Geçer zaman ve devir
Medeniyet ilerler:
Işık artar...
Renk artar...
Şekil artar...
Mobilya olur kalas...
Her yere döşenir atlas...
Akıl almaz Îcâtlar
Keşifler yapılır da
Çâre bulunmaz aslâ
sürüp gider ihtilâs...
''İnsan insanın kurdu...''
Sadiste hinlik mîrâs...
Karpuz keser, yürek soğutur...
Sinsice vurur, güler...
Yaksa da tüm cihânı
insanlığı öldürse
üzülmez, hep haz alır
vicdansız
harcanana tutmaz yas...

Her milletin dini var
Her dinde aynı emir:
''DOĞRU OLUN...
İNSANLARA VE ÇEVREYE FAYDALI OLUN...
HER BAKIMDAN İYİ OLUN...
ÎMÂNLILAR OLUR; HALÂS...'''
Pek az insan uyar buna
Çoğu kalpler katıdır
ya taştan ya demirden
işlenmemiş, tutmuş pas...

Öter İsrafil düdüğü
bir gün hayat son bulur
kurulur o terâzi
HAKK'ça ölçüm yapılır
hesaplanır kâr, zarar
bakılır ki
edilmiş iflâs...? (!)
Cennet var...
Cehennem var...
Yaşarken, hatırla dâim bunları
Olmak için, has kul; havâs...
Doğru yolda adım at...
Ayağını sağlam bas...