Düşünce çukuru Şiiri - Mihriban Saydam

Yürüyorum terk edilmiş ruhlardan sokaklarda
Cesetlerden binalar inşa edilmiş bu şakaklarda

Bir karanlığın kokusunu alıyorum içime
Basarken yerlerde ki düşlerden çime

Hiç gün doğmazmış bu şehre
Işıklarının ışıksızlığında gizliymiş ışık
Hüzünden taht yapılmış gönlüme
O kadar ki zarif, parlak ve şık

Kaçmak isterken yakalanıyorum kendime
Bir türkü tutturmuş beynim
Uzaklaştıkla yaklaşıyorum bendime
Bir sağır sessizliğine bürünmüş seyrim

Şimdi ne olacak bilmiyorum
Bunun derdi kimi aldı
Bir göz attım ceplerime
Maziden bugüne kin kaldı

Tuhaf bir sıkıntıyı büyüttüm
Büyüdüğünden habersizce yüreğimde
Huzuru bulacağımı güttüm
Bittiğinden habersizce düşüncemde

Artık çığlık çığlığa bağırmak istiyorum
Anlamayacaklarını bilircesine
Karanlık bir mağara istiyorum
Görünmezlikte delirircesine

Uzak durun benden fikir krizleri
Düşün yakamdan gayrı
Geçmedi düşüncemde cinnet izleri
Gidin öfkemden ayrı
MİHRİBAN SAYDAM