Düşünce anladım tek başıma kaldığım hayatı
Düşünce anladım tek başıma kıymetsiz kaldığım hayatı
Düşünce anladım değersiz kıymetsız kaldığımı
Mefaat düşükünlügünü,ikiyüzlü insanları adam sandım
Düşünce anladım yar dediğimin düşmanlığını
Anladıkça anladım sadakatin, vefanın kalmadığını
Kime güveneyim ayağım takıldı hain bir pusuda
Duman olmuş duygularımın ateşi var sol yanımda
Yaşarken sahte bir aşkın ta ortasında
Elindeki hançeri göremedim
Düşünce anladım saplayınca sırtıma
Acı bir yalnızlığın hüsranını yaşadım şu yalan dünyada
Düşünce anladım kimsem yokmuş sağımda solumda
Artık anlamam, ben mutluluğu huzuru
Ayaga kalksamda çaldılar benden umudumu
Paramparça oldum gören yok tozumu
Alıp götürdüler beni hatırlayan bile yok yokluğumu
Düşünce anladım ölümeden beter bir halde olduğumu
Şimdilerde bir bir sildim,
Hayatımdan tüm merhabetimi ve vicdan duygumu
Çünkü düşünce anladım sevdiklerimin
Değer verdiklerimin hain ve vicdansız olduğunu
Kayıt Tarihi : 28.9.2024 20:54:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!