En son haykırışını duyduğunda hüzünlerin,
Pencere tıkırdar, kapı çalınır,
Kimdi beklediğin senelerce yolunu,
Yalnızca bir ses olur feryadın ve geçmiş günlerin.
Akşamsa örtmez yüzdeki çizgileri
Ve saçtaki kırları,
Perde perde yaklaşan gecenin saçları boyar,
İçimizde yaşattığımız renksiz hatıraları.
Başlangıcını da hatırlamazsın ilk sevgilerin,
Hüzün bulutu atar kendini yalnızlık denizine.
En sevdiğin mevsim bahardı bilirdim
Bıraktı kendini şimdi kış günlerine.
Kayıt Tarihi : 28.11.2007 14:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)