Beton yığını bir kentte kaybettim
Sılaya giden bütün yolları
Yönümü ararken
Kayboldum çıkmaz sokaklarda
Nasıl çıkarım bu labirentten
Arap saçı oldu düşüncelerim
Çırpındıkça batıyorum
Girdabın ortasına
Bir saman çöpü gibi
Ne yana gitsem faydasız
Güneşi karanlık doğuyor
Gündüzleri siyah bu kentin
Perdeleri çekilmiş ışıkları sönük
Ürperten korku yüreğime sarılıyor
Nasılda yoruldum koşmaktan
Ciğerlerim yanıyor susuzluktan
Korkuyorum umutsuzluktan
Gel nolur gel tut ellerimden
Al götür beni
Al götür de kurtar
Bu lanet olası kentten
Müjdat Şan
4 eylül 2017
Kayıt Tarihi : 4.9.2017 22:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Müjdat Şan](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/09/04/dusunce-203.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!