Düşünce Şiiri - Muharrem Güney

Tarihte nadiren değişti düşünce.
Günlük hayattan yöneldi uzak hedefe.
Kapsayıcı oldu benden bize.
Ortaya çıktı ancak herşeyden vazgeçince.
İhtiyaç var öyle bir vazgeçişe.
O vazgeçişi okuduk senelerce.
Hangimiz gördü sence?
Okuduk ya uyuyor beyinlerde.
Ne uyandırır sence?
Düşün düşün.
Neyin, kimin sesi yeter?
Beyinlerin o bölgesine,
Uyansa o düşünce,
Herkes geçse harekete.
Göz, kulak yetmiyor mu?
Acaba nedir bunun yolu?