Dusunce Şiiri - Erbil Tanis

Anlarsin,
Birde dimaga yer ettimi
Yurur ….. cikar daglara
Ta zirvelerine karlar yagar
Donar bedenin
Dokulur islak gozlerden eriyerek asagilara
Birde alismissa sana kara bulutlar
Yagmurlar yagar dalga dalga
Alir goturur vurur seni kayalara
Iner derinlere tek tek hisseder
Dardadir yuregin
Kose bucak herkesten saklanir
Ama kesmez icindeki hasret
Birde ustune alismislik varya
Geceler karadir
Zuhre yildizindadir akli
Coban yildizina sorar aglamakli
Cikmak ister yuruyup gitmek yollari
Arar kuytulari yasadigi anlari
Tirmanmak tek tek yeniden
Dusup cikamadigi basamaklari
Belkide ucmak ister birakip
Olmusa yapilanlari
Tutukludur yuregindeki sig sulara
Demir almaktir yelkenleri edip tekrar fora
Atmak ister kendini azgin boralara
Gidip vurmak ister
Tutunmak kayalara
Suzulmek damla damla
Tekrar doldurmak umutlari
Dur demek ister
Durduramaz zamani
Ne geri gelir gidenler
Nede dimagindan firar eder
Dusunceler dusunce anlarsin
Hata yaptigini ……..
sevdin ama degerini bilemedin
kaybettin