Ezip geçen içimi
Düş sakini kumruların kanatlarında.
Yakaldığım en güzel rüzgar eşliğinde salıncaklar.
Döner durur başımda kendime yaptığım oyuncaklar.
Hep çocuk mu kalacaksın ruhum,
Emzirdiğim bedeninde onca zamanlar
Heder edilmiş buz gölünde sıkışan fikrim.
Bahar geldi çözülsün dilimdeki nakaratlar.
Bir şarkı söyle,Bir şiir bir deyiş bir de artık…
Gümeci kuruntularında kalayladığım en son anlar
Ve yeşile tortu biçmiş yapraklar bir de …
Parlak kaselerinde sun,süt ezberlet dudaklarıma
Dönsün avluda kehribar zülüflerin
Sonsuz mavide buluşsun yalınayak can!
Özledim seni;
İki diş gülümsememde dünya!
Yazar Murat ÇavgaKayıt Tarihi : 4.8.2008 15:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yazar Murat Çavga](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/08/04/dusunce-110.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!