Düşüncesiz bir düşüncedeyim,
Radyom açık,
Uyku denen şey yok!
Yatağımdayım.
Dinliyorum sessizliği,
Ve kırılıyor umutlarım…
Mutluluk mu?
Umut mu?
Mutluluk beni terk etmeyen;
Umudum muydu yoksa?
Ne zormuş insanın kendisiyle kalması.
Saçmaladım diye düşünüyorum,ama;
Beklide en doğruyu bulduğum andır.
Geriye baktım.
Düşündüm.
Düşündüm ki;
Hayata seneler ekledik daima,
Senelere hayat değil.
Çığlıklarımda boğuldum sonra.
Ve geçip gittim kendimden.
Hoşça kalın…
-SENSİZ-
SOLUNGAÇLARI OLMAYAN BALIKLAR GİBİYİM.
Kayıt Tarihi : 22.3.2008 14:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!