Düşün-yaz Şiiri - Mustafa Kemal Erdoğan

her yıl geçtiğinde yaşlanmadı kelimelerim,
daha bir ermiş göründü dizlerim,
değildim filozof
ama
düşündüm...

yazdım...

her harfi birleştirdiğimde sevgiyle kavruldum,
kavurdum,
yaktım,
estik beraber...

yüzlerce kişi geçti yanımdan,
kimi kaldı,
kimi aldı canımı...

her sevene yüreğimi bedelsiz verdim,
pişmanlık yoktu lügatta,
olmadı,
olmayacak ne kadar kan aksa da canımdan...

koşulsuz sevgilerin bağrında,
özgürce savurdum kendimi,
çarptığım yüzlerde bir damla kaldıysam ne mutlu...

dudaklar tebessüm ederken küçük bir aralık bıraktı,
aktım yüreklere,
karıştım kana...

canlar,dostlar herkes birdi,
kaç yıl geçerse geçsin kalan sevgiydi...

düşünmeden yazdığım zamanlar oldu
ama
aklımdaydı bütün sevgiler...