Sen üzülme yeter...
Ben üzülürüm yerine
Güzel günlerimizi düşün ve hatırla
Saklama o acı gözyaşlarını benden
Bırak onları gece karası gözlerinden aksın
Akan her tuzlu damlasında
Yaralı gönüllerimiz şifa bulacak diye yıkansın.
Bir merhametli şifa dağıtan el
Elbet gelir siler gözyaşlarını
Bu gencecik yaşında
Çok üzüldün, çok ağladın
Fırtınalar kopan bu denizde.
Hayat dört elle tutunma öyküne
Şahit olup uzatılan her dost ele
Yaşam varsa umut da vardır diye tutundun.
Gönüllerde yine bulut, yine yağmur
Canın acırsa eğer, hep elimi tut
Kapı açanım, ömür ve yol arkadaşım
Bak şu tabiattaki yaşam denen şahane resme
Hayata göz kırp, gülümse ve geçmiş tüm acı günleri unut.
Kayıt Tarihi : 20.8.2017 21:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!