Düşün'ünce\ günce Şiiri - Hekim Coşkun

Bu gün yine her zamanki monoton bir yaşamın GERİSİN geriye giden sosyal geri bıraktırılmışlığımız üzerine kafa yorayım dedim biraz.
Bir türlü ağrısına çözüm bulamadığım baş ağrılarım birkaç gündür NÖBETTE yine.
Sanırım ülkenin içinde bulunduğu bunalım ve krizler nedeniyle öfkemi frenleyemiyorum ve
beynime ağrı olarak nüfus ediyor.
Sanki dünyanın merkezinde ben varmışım gibi. Toplar, tüfekler, keleşin koflar, nükleer başlıklar, filolar,HARİTALAR, Yeni Dünya Düzen(sizli) ği, savaş, SU, petrol, ÇÖPTENEKESİ…
At, avrat, NAMUS, namussuzluklar.
Sahteciliğin tüm insan benliğini işgal ettiği. İnsanın KENDİNE yabancılaştırıldığı ve bu yabancılaştırılmış topluluklar içinde bir çocuk gibi annesinin yada babasının elinden kopmuş BOŞ bir kalabalık içinde çaresiz ve yalnızlığı düşünüyorum.
Bir şeyler yapmalıydım. Ama ne?
Kargadan başka kuş tanımayan toplumumuzun, başımıza LEŞ kargalarını musallat ettiklerini düşündükçe baş ağrılarım şiddetini artırıyor. Biraz sakin düşünüp daha hoş görülü olayım isterken de, bu kez mideme kramp giriyor.
Sonuç olarak kendimi emanet edeceğim tek HEKİM ben olduğuma inandığımdan TIBBEN ümitsiz bir vaka olarak tarihe geçeceğimi onaylatmak için de ikinci bir İNSAN a ihtiyaç duyuyorum.
İKİNCİL değil. ikinci insana ihtiyacım var.
Yani; özgür, eşit, bağımsız ve birleşik olmalı YAŞAMLA.
Başı ağrımalı İran’da, Irak’ta, Filistin’de,Afganistan’da, VE SAYİRE, VE SAYİREM., Türkiye’ de başı ağrımalı.
Ermenistan ÖKSÜRDÜĞÜNDE, Cezayir NEZLE OLMALI…
Ben üzüldüğümde sen ağlamalısın.
Ben gülebildiğimde, güller açmalı yüzün de.
Bu gün yine DEPREŞTİ düşüncelerim, NE YAPMALI? diye…
Ne yapmalı, nasıl olurda OLURUNU bulmalı ki insan, insanca bir yaşama layık OLABİLİRLİK üzerinde SAYISAL hesaplamaların hepsi toplarken SIFIR, çıkarırken SIFIR, çarparken SIFIR, bölerken SIFIR:
Neden ARTI vermiyor formüller diye düşünmeli.
Yaşamın kıyısından, köşesinden tutunarak YAŞIYOR OLMAYA bir anlam yüklemenin büyük bir marifet olduğunu varsaymak SORUNLARIMI\(zı) çzömüyor.
Tek başına da bir HALT yiyebileceğim(z) de yok.
Ne yapayım? , ne edeyim? nerelere gideyim?
YAR SENİN ELİNDEN de
BEN YANA YANA
Yine dönüp dolaşıp İp’lerimizin biri birine bağlı olduğu konusuna gelip dayanıyor ÇÖZÜM.
Bu BAŞ ağrılarımdan kurtulmanın TEK ve vazgeçilmezisin.
ULAN doğa da ne kadar ARMUT varsa…
O kadar da AYVA yedirdiler bize.
İyisi de bizim olsun kötüsü de.
Beyaz da biziz, Siyah ta..
Kürt’te, Türk’te, Acem’de, Arap’ta, Laz’da, Çerkez’de.
Ama ne kurt olalım, ne kuzu
İNSAN olalım yeter de artar bence.

Günce\Hekim Coşkun