Düşün,
Düşün ki yemyeşil bir bahçenin ortasında,
Papatyaların arasındaki
Bir salıncakta oturuyorsun.
Kuşların,böceklerin sesleri,
Kulaklarında yankılanıyor.
Güneşin sımsıcak gülümsemesiyle,
İçin sımsıcak oluyor.
Düşün ki, mutlusun,
Mutlusun çünki,
Seni hiç kimse üzemez.
Hiçbirşey merak etmiyorsun,
Öylece oturuyorsun.
İrem Güçük
Kayıt Tarihi : 9.1.2018 20:37:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Ben ünlü bir şair değilim bunu söyliyim de :) Ben sadece bir ortaokul öğrencisiyim...
![İrem Güçük](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/01/09/dusun-ki-32.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!