Düşün'e dair insan düşün

Gece boşluğunda zaman
anlam arayan dingin saatleri salardı sarmaşığın sırnaşıklığına.
Salonun güneşten uzak halleri-salınımsız sarılmalar
gölge sinmiş korkudan heceye sorumsuz
(SEV) de takılı (İ) halinde (YORUM) suz.

Çiçeklerin uykuya daldığı vakitler deyip
yanılgıya yenik düşmek te insana dair.
Kendi kendine konuşmak delirtecek.

Boğazına kadar batacaksın konuştukça
bataklıkta sivrisinek saz heyetine
Anladıkça;
düşleri dürtecek algı
iyi mi böyle?

Bir el
ince bir dal kırılıp-içinden
bir ses;
sızı veya sevinç olup uzanacaktı boylu boyunca-kıyıya
Ya da;
kapanacaktı defter.
alın yazına karakalem(siz) .

Umut;

umut mu?
O zaten yanıbaşında
onu da sürükliyeceksin peşinden.
benzeteceksin kendine.
korktu kaçacak ürkekliğinden.

Düşün ki;
bir tane yarın var
yirmi beşinci saate sığan-kapasiten
onu da sevmekle kazanıyorsun.

Kendin mi?

kendinden uzak bir yerlerde ölüm bekliyor bedeninin içinde
ölüler seviştikçe dirilir.
Haberin alasın.

Sen bir ırgatsın saatlere çalışan.
Verdiğin soluğunda
aldığın paranın zehiri
emeğinden bir parça gıda kalıyor-zakkum.

Umut, tıkanmış damarları zorlarken acının içinden; (aç-açık) ! !

yüreğini..