Düşün Ce (şit) Şiiri - Ferhat Çiğdem

Olur olmadık bir betimlemeler bütününde,
Karşılaştığım samimiyetin;
Karşılanmadığı bir düzende edebiyatım...

Her sene-i devriyesinde,
Kahramanı değişen romanların;
Sonu epik bir hüzün barındıran
Ademin oğlu...

Fevri çıkışları olan
Bir taşlamanın;
İnsanı hatırlatan noktasında
Mahlasım eksil kalır;

Kellem koltuk altında!?

Her zaman tebessüm teşebbüsler;
İçeri alınır ruhum...
İnsanlığın yığın cesetler durağına.

İnsan olmayı unutanlar tarafında
Bir yığın işkence görülür
Toplumun sevebildiği kentlerde...

Bir toplum ki kaybolur
Coğrafyası yalanı çizer, her derde.

Ben mahlasımı bıraktım
Suçlanması gereken, her ferde.

İnsanlık ucu bucağı olmayan zararın
Olabildiği her yerde!?