Düşün Şiiri - Ömer Şamil Velioğlu

Hayat
Kuru bir ekmek sunuyorsa eğer
Sevin ve özgür kal
Gözlerin
Hayatını başka hayatlardan alanlara
Takılmasın, düşün
Kafeslerindeki tok kuşlar mı özgür
Yoksa
Günün ilk ışıklarıyla
Kanat çırpan güvercinler mi

İnsan
Niçin hep fazlasını ister
Etrafımızı aydınlatan en temiz gerçekse
Ölüm, düşün

Sevgi
Varoluşun büyük bir hikmeti
Gözlerin onu arayıp da bulamıyorsa
Sahte sevgiler denizinde
Yolunda gitmeyen bir şeyler var
Sevgiyi öldürüyor demektir
Zaman, düşün

Çocuk
Sanal hayatlarla büyüyorsa
Paylaşmayı bilmeden
Yeri geldiğinde ağlamayı
Yada çocukça gülmeyi
özlüyorsa
Kırılan kemikleri kaynamıyorsa
Düşünceleri gibi
İnsanlığın buhar oluşuna
Ağla, düşün

Dağlar
Delik deşik edilip
Kalpleri sökülüyorsa
Bir yeri yıkıp, bir yeri
Yapıyorsa insan
Bu nasıl ilerlemektir
Bir salonda son kadehler
Dikilirken havaya
Bodrum katında bombardıman saatini
Bekleyenler varsa
Kim kimi kandırıyor
Kim aldatıyor
Kim aldanıyor
Vicdanına sor, düşün