Düşün Şiiri - Mustafa Uzun

Düşün; güneşi,ayı,geceyi,yıldızları, dünyayı
Ay dünyanın etrafında pervane, dünya güneşe sevdalı

Ne ay dünyaya, ne dünya güneşine kavuşamadan gecenin karanlığı basıyor,
Güneş kaybettiği dünyasına gözlerinden bir yıldız bırakıyor.

Zaman kiminle buluşacak acaba durmaksızın koşuyor,
Bak elele tutuşan sevgililer, zamana inat ağır ağır yürüyor

Düşün bir buluşma öncesinde sevgililer nasıl sabırsızlanıyor
Bir yavruyu düşün kollarını açmış, annesine kavuşmak için zamanla yarışıyor.

Şaşırmış ne yapacağını zaman, geçse sevgililer ayrılacak, dursa yavrunun kolları boş kalacak
Ne yaparsa yapsın sonunda, mutlaka birileri hüzün yolculuğuna çıkacak.

Düşün yeni doğan bebek gözlerini açarken, sevinç çığlıkları arasında neden ağlıyor.
Ve yaşanan bir hayatın sonunda gözlerini kaparken,sevinç çığlıkları atanlar hüzünle tanışıyor

Düşün ha düşün
Hayat denen bu yolculuğun başı hüzün sonu hüzün…