Dalmışım gözlerinin ufkuna.
Baktıkca gözlerinin içine,
Kopar içimde fırtımalar.
Düşün benim içimde kopan fırtınaları.
Dalga dalga büyür beni benden götürür.
Sen bir ateşsin yakan kavuran,
söndüremez kimse alevlenen ateşi.
Düşünmem başka birinin varlığını.
Tek sen varsın benim içimde.
Düşün ne kadar derin senin ateşin.
Düşündükce seni sarıyor bütün benliğimi.
Tek sen varsın beni benden alan,
Ben hep sensiz, seni istiyorum.
Ulaşmak sana cok zor dağlar kadar yücesin
Varlığını içimde hissediyorum.
Sen yaşıyor ve benimlesin.
Ben yaşadıkca sen yaşayacaksın
bu bedende.
Seni gömmem maziye, yaşayan can gibisin.
Asla,asla gömmem.
Düşümsün.Düşündüğümsün.Düşlediğimsin.
02/12/1997
Tülay İçenKayıt Tarihi : 12.12.2005 11:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tülay İçen](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/12/12/dusun-43.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!