Düşün Şiiri - Duran Saper

DÜŞÜN

Gittiğinde benden çok uzaklara

Ufkumda doğduğun günleri düşün

Yanılıp düşersen kör tuzaklara

Yemine verdiğin günleri düşün

Gecelerin tadı tutsakta kaldı

Başımın dumanı gökleri sardı

Zor kuyuya attın gönlüm karardı

Elinle serdiğin serleri düşün

Kesmiyor bıçağım kendi elimle

Kerbelam oldun keskin dilinle

Terkedip bir tuttun beni elinle

Yanımda gördüğün düşleri düşün

Koluma omzunu koydun okşadım

Sensizliğimde ben saza başladım

Hapsettim kendimi densiz taşladım

Döşümde kırdığın telleri düşün

Dayanılmaz oldu canda hasretim

Benim için aşk’tı bütün servetim

Kavurdu tenimi yaktı gurbetim

Ciğerde söktüğün hisleri düşün

Yüzerken sevdanın denizinde ben

Acımadan boğdun garezinle sen

Yol almış mevladan bu garip seven

Bedende yığdığın selleri düşün

Nereye gidecek bu işin sonu

Çıktı ok yayından dönemez yolu

Gözlerim ağlıyor kan sitem dolu

Giderken döktüğün terleri düşün

Beni yakan kaderim seni de yaksın

Boynuna ilmeği ecelin taksın

Artık nur yüzüne azrail baksın

Dünyada gördüğün demleri düşün

Saper’im sözündür kendin bilirsen

Azaptır devriyen kul kakkı yersen

Doymadım geleyim bir daha dersen

Yaşamda battığın yerleri düşün

Duran SAPER 14.01.2007