Düşün Şiiri - Özlem Deniz

Kavgalıyım içimde
Gözlerim seni ararken
Sonsuza itilir gibi üzgün
Mahrumum güzelliğinden

Sana kavuşmuş korkularım
Özgürlüğüm kafesinde
Sen rahat uyu, nöbetim uzun
Adaleti ağırlarım derdinde

Sana alışkın kokum kayboluyor
Bir ölüm de bana, göreyim günümü!
Duyayım sevdiklerimsiz nasıl dünya
Gülmeler, küsmeler, can vermeler

Yalan mı bu sevmeler, kaybetmeler
Yok muydun sen?
Ellerin, sesin, sabrın...
Gözlerimde parıldayan aşkın?
Aşkın beni esir ettiği yerlerden
Bir gün mutlaka kaçarım

Küfrü basıp, üzülmeden
İnsan olup bak yüzüme
Neden buradayız düşün
Anlamlar, değerler olmadan

İnsan sevdiğini derdiyle bir severmiş
Sevmediğinde de her şey fazla gelirmiş
Güvenin bitmiş, sabır uzak arazi
Düşün, beyninde yarattığın herşeyi