ey insan;
koşarken,
yürüyemeyeni...
bakarken,
göremeyeni düşün...
düşün de
insan ol! ...
ey insan;
söylerken,
konuşamayanı...
dinlerken,
duyamayanı düşün...
düşü de
insan ol! ...
ey insan;
doyarken,
yiyemeyeni...
neşeliyken,
gülemeyeni düşün...
düşün de
insan ol! ...
ey insan,
sen yaşarken
en büyük dersi
ölmeyi düşün...
düşün de
insan ol! ...
Fikret Turhan-Yalova,
04.07.2015
Kayıt Tarihi : 4.7.2015 04:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!