Düşün-2 Şiiri - Gökmen Yılmaz Erdem

Âdem’le Havva’dan kalan mirasta
Hançer misali böğrüm ağrır
Hüzünlü gözlerim söylenir
Yine açmayan sabahlarda
Naçiz yüreğim paralanır.

Zaruriyetin anlaşılmamış nedeninde
Sorudan sığınılan yerlerde,
Cevap alınmamasında mıdır?
Düşünemeden kendisinde kalıyor
Birilerin sözü muteber kalmakla
Siyahlar içinde kalıyor insan!

Asırlardır devam eden
Anlatılan, söylenen efsanelerde
Havva’ya giydirilen libayı sevmedim,
Sevebilsem,
Çirkin kokular var hem
Kabul edebilsem, çirkin benden değil
Bile bile yanlışı doğru kabul edebilsem.

Anlamam aklım kabul görmedikçe
Ahlaksızlığı kabul göremem!
Ben kabul edemem arkadaş!
Başkaca yolun kalmadığı
Rabbin
Gücünün bir yerlerde sınırda kaldığını…

Sonra nedendir?
Kıymete değer tek anadan
Kardeş kardeşi düşman eder?
Kabil’e Habil’i kurban eder?
Doğrusu anlaşılır değil…

Ben kabul edemem arkadaş!
İçim elvermez
Bunca güzel düşlerimde yaşattığım
Dünyam böyle değil benden olsa,
Aklımdan geçen şeyler, kelimelere dökülmez
Siteminde yol almaz, yüz milyon insan gibi…

Aksaray/13 Temmuz 2008

Sanat Burda