Bu dünya fanidir, kalmaz kimseye,
Gün gelince sende göçen Ramazan.
Eben deden vardı nerede onlar?
Gün gelince sende göçen Ramazan.
Bir gün dönde þ öyle bir bak arkana,
Neler değişmiş vardın mı farkına.
Güvenme gençliğe, kara kaşına,
Gün gelince sende göçen Ramazan.
Hergün bir işaret geliyor Hak’tan,
Dökülen dişlerden, ağaran saçtan.
Hayır yok servetten, paradan puldan,
Gün gelince sende göçen Ramazan.
Kefende cep yoktur, mal burda kalır,
Torpil kar eylemez, neylesin hatır,
Azrail gelince sanma uzatır,
Gün gelince sende göçen Ramazan.
Bu dünya bir handır biz yolculara,
İki kapılı kısacık zamanda
Var ise imanın o kalır sana,
Gün gelince sende göçen Ramazan.
Çare yoktur göçeceksin Ramazan.
Ramazan Ateş/Enschede /01.10.1999
Ramazan AteşKayıt Tarihi : 5.1.2009 22:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!