Duşumu Devrederdim Şiiri - Ömer Dalman

Gençkenki kokuşmuşluk düşkünlüğümün
günüme ara ara da olsa yansımasından olsa gerek;
bu sabahki ölümcül
tibetsel ve de rahipsel koşumdan sonra
yine cıvık şekilde terlemiştim ki
artık üzerimde duş alacak hal bile kalmamıştı.

ve oturduğum halının üzerinde
yılgın bakışlarla eşime dedim ki;
karıcım bugün lütfen benim için de yıkanır mısın? ..

güldü tabii...
ama mümkün olsa vallahi ona devrederdim!
haklarını, günahını, sevabını da ona yazdırırdım!
alsın sonra, ne yaparsa yapsın!

Zaten koşmasam her sabah
eminim yine kokuşurdum
tıpkı
gençken
ayaklarımın altlarının füme gri
ve yanlarının da açık gri olduğu günlerdeki gibi! ..

(Kasım 2006)