Dağ başında bir ağaç gibi yalnızım
Hayalimde anılar gözlerim dalgın
Çölde kalmış biri kadar şanssızım
Susuzum göllerde yüreğim dargın
Dağlardan kıvrılan şu sonsuz yollar
Gönlüme yalnızlığı anlatıyorlar
Saçlarımı ağarttı insafsız yıllar
Kimsesiz yastığım döşeğim dargın
Işıksız odamda rüzgar esiyor
Açık pencereden karlar düşüyor
Sobamda yanan alev üşüyor
Yarınım belirsiz geçmişim dargın
Kar yağarken yerlere silinir izler
Gecenin sonunda tükenir sözler
Anılar canlanır kapanır gözler
Şafaklar sökerken acılar dargın
Sessizliğin sesiyle yırtılır gece
Lambanın alevinde örtülür gece
Ay kaybolurken kurtulur gece
Güneşler içinde geceler dargın
Aynaya yansıyan yüze küskünüm
Yalnızlık içinde geçiyor günüm
Kanıyor içimde dünüm bugünüm
Dilime gelmeyen heceler dargın
Kayıt Tarihi : 3.12.2020 13:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sivas’ta kış geceleri soğuk ve bir o kadar da güzeldir. Hele evin sıcak dılarda kar ve odanda loş bir ışık varsa duygular zirveye çıkar.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!