Düşümdeki Kız Şiiri - Volkan Baykur

Bir kız gördüm
düşümde
deniz gözleri vardı
beyaz elleri
ve saçları
sevda kokan
buram buram.

Düşünceli yürüyordu
şehrin sokaklarında
ve şehir
dar geliyordu
sanki ona.

Yüzünde hüzün
elinde bir gül vardı
umarsızca tuttuğu
böylece yürüdü yürüdü
sonra güle takıldı bakışları
yaşlar süzüldü
deniz gözlerinden
gülü okşadı
öptü öptü
ve yere bıraktı.
ardından
kaçarcasına uzaklaştı.

Uzunca süre görmedim
derken bir gün
yine aynı yerde rastladım
bir şeyler arıyordu sanki
yitirdiği
sevdiği
unutmak isteyip de unutamadığı
ve gülü gördü birden
yere bıraktığı
solmuştu
ama o
hala bir güldü
eğildi narin bacakları üstüne
gülü avuçlarının içine aldı
yavaşça dudaklarına götürdü
bir öpücük kondurdu
gülün yüzüne.

İşte o an
şimşekler çaktı
gökyüzü karardı
ortalık toz dumandı
elindeki gül
açmaya başladı
açtı
açtı
açtıkça bir insan yüzüne
dönüştü
ağlamaya başladı
düşlerimdeki kız
yüreği taştı
şaşkındı
çıldırmış gibiydi
gökyüzüne doğru baktı
ve bir çığlık attı
avuçlarında tuttuğu gül
artık bir volkandı.