Düşümde seni gördüm Karşıyaka.
Bostanlı'ya vapurla gidiyorum.
Gökdelen arası çamlık okul yolum.
Statta Göztepe' ye gol atıyorum.
Tay parkında oturuyorum.
Ata binersen muradın olur derler.
Çocuklar gibi şen im tay üstünde.
Tramvay gelecek heyecanla bekliyorum.
Düşümde Karşıyaka geziyorum.
Faytonlar beyaz atlı ben Hakan.
Sahilde olta ile balık tutuyorum.
Martılar ağızlarında balık getiriyor.
Ah... Yeşim sahilde dolaşıyor.
Aylin, Sakıp ağa da beni bekliyor.
Dilek yüzüme bakamıyor ,utangaç.
Ama hepsi aynı vapura biniyor.
Rahmetli Soner'i gördüm.
Elinde top,hadi gel maçımız var diyor.
Yanında rahmetli Süha acele et diye sesleniyor.
Beni alıp götürmek istiyorlar ama zamanı değil.
Şemikler tarla, bağ, bahçe.
Tarladan domates topluyorum.
Gece oluyor. Ali amcadan süt alıyorum.
Keklik Mustafa yine Giritli'ce bağırıyor.
Sabah olmuş gün ışıyor.
Top oynuyoruz, tuzla parlamış ışıltılı saha.
Sabri Yirmibeşoğlu gol atıyor.
Tuh... yazık yine karşı mahalle yeniyor.
Ah... Gode Cengiz şu yetenekleri keşfetse.
Çocukluğumun rengi mavi lambalı evden geçiyorum.
Erikleri çalınmasın diye bahçe sahibi masal uydurmuş.
Kesik başlı gelin incir ağacından titreyerek geçiyorum.
Baykuş ötmeye başlıyor,Şimdi korkum artıyor.
Karşıyaka uykuda ruhlar buluşuyor.
Özlem gideriyorlar. sabah olmak üzere.
Gidenler gidiyor,kalanlar kalıyor.
Babaannemin böreğini bitiremeden uyanıyorum.
Karşıyaka düşümde gerçek gibi güzelsin.
Gurbette özlem ile anılan yersin.
Şimdi iş zamanı işe giderken gevrek,boyoz,çay.
Karşıyaka keyifli yaşamın sürüldüğü mutlu yersin.
Kayıt Tarihi : 23.10.2017 23:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!