Düşümde bir söğüt ağacı
Saçları var yerleri süpüren yarı yeşil yarı sarı
Gölgesinde ninemin açık büfe sofrası
Uzanıp durur babam boylu boyunca
Bi’ yanım eksik hep ondan sonrası…
Siyahı bilmem o zamanlar
Gözünün aldığı yer yeşil ve çocuksu tonu mavinin
En özgüründen…
Toz bulutu arkadaşlar yanımda
Arada ayağıma çarpan kırmızı patlak topum.
Olta sandığım
Yorgan ipime tutunan çöp balıkları
Hatırladığım bir iki anı…
Sonra götürdüler beni buralardan
Valizimde bir dolu hüsran…
Uzun bir ıslık dudağında vapurun
Ve ona isyancı martılar.
Galata’sı, Eminönü, Yedi tepesi,
Siyahı öğretti hepsi
Beyazına özendim İSTANBUL
Üzerime bulaştı grisi
Bir düş gördüm acaba çıkar mı tersi…
Kayıt Tarihi : 22.11.2022 10:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!