ah be güzelim,
seni nasıl da özledim.
düşümdeydin...
yağmurun ve güneşin renklerine
sarılmış tatlı bakışlarınla
bekliyordun beni.
anlık telaşlarımla sana
gelecektim.
kırgınlıklarımın defininden çıkardığım
yüksek mi yüksek Sümbül resmiyle.
Ziné, seni nasıl da özledim diyecektim.
giderken bıraktığın buzul öfken,
çözülmüştü gülümsemende.
çaresizliğimin çıplaklığını örtecektin o an.
uçurumların labirentinde
tanışan iki yüreğin
acı kardeşliğindeydik.
bihaberdik.
....
ah be güzelim,
seni nasıl da özledim.
düşümdeydin.
Kayıt Tarihi : 10.9.2011 14:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Işık Ron](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/09/10/dusuk-10.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!