Düştün...tutunamadın Kirpiklerimden

Düştün
Düştün gözbebeklerimden
Tutamadım ellerini
Tutunamadın kirpiklerimden
...

…
Düştün
Gece düşerken gönüllere
Deniz bırakmadı seni
Dalgalarla öpüştün
Ben yıldız olup kayarken
Sen
Yakamoza dönüştün

Düştün
Dudağımda gülüştün
Tebessümlerinden düştün sonra
Kahkahalarıma üşüştün
Öyle bir susturdun ki
Hıçkırıklarımı,
Sessizliğe dönüştün

Düştün
İlkbahardan aldığım ödünçtün
Kalabalık dallarımdan sıyrılıp
Yalnız toprağıma düşüştün
Ben sulamamıştım hiç seni
Sen kendiliğinden
Yemiş verdin
Kendiliğinden büyüdün
Ekinlerini bölüştün

Düştün
Bir karanlık rüyada
Ayrılıkla görüştün
Döndün sırtını sevdalara
Vuslatlarla küsüştün
Tutunmak isterken bana
Sen uzattın elini
Ben
Düştüm
…

…
Düştüm
Düştüm gözbebeklerinden
Tutamadın ellerimi
Tutunamadım kirpiklerinden

…
Sımsıkı sarılmışken kimsesizliğime
Sıyrıldın hayallerimden
Ve düştün

…
Sen
Gördüğüm en güzel düştün…