Düştün Gönlüme Şiiri - Hfe Hfe

Bir cemre misali düştün gönül kışıma
Buzlar suya döndü
Mevsim bahara
Bir konak emsali can otağına
Yüreğine düştüm
Sen toprağıma...

Ayazlardan geçtim
Esti meltemin
Gözlerinde yaralari onan merhemim
Bir sessiz feryada carpti sözlerim
Sen cümleye düştün
Ben satirlara

Gecelerim artik gül rengi şafak
Umutlarım yeşerirken
hep yaprak yaprak
Dikenli dallara gonca olarak
Sen dalıma düştün
Ben şıvgınına

Gökyüzünde mavim oldun
Vadide ırmak,
Kurak toprağıma bulut olup
Yağdın hep sağnak
Tepelerden, enginlerden
arklar açıp akarak,
Sen gölüme düştün
Ben deryalara...

Söylediğim şarkılara ezgiler verdin,
Redifler suretin , uyaklar sendin,
Gitme dedim, gitme!
Bittik Tükettin,
Ben ardına düştüm,
Sen uzağıma....