Ben ömrümü tükettim ardında bir sevdanın,
Düştüm tozlu yollara, kaderi arıyorum.
Kalbim peşinden gider bir yorulmuş kervanın,
Düştüm tozlu yollara, kaderi arıyorum.
Bir sedef benizliye günlerimi harcadım,
Uğrunda gece-gündüz ne dertlere uğradım,
Ne kimseye yar oldum, ne kendime yaradım,
Düştüm tozlu yollara, kaderi arıyorum.
Ben yaslarda inlerken o gülüp bayram etti,
Beni benden çıkarıp mecnunlara benzetti,
Köle oldum, kul oldum, o her zaman reddetti,
Düştüm tozlu yollara, kaderi arıyorum.
Tutup dertli başımı vurdum karataşlara,
Ben gönlümden öç aldım asarak ağaçlara,
Çareleri reddettim sırt dönüp ilaçlara,
Düştüm tozlu yollara, kaderi arıyorum.
Tek isteğim o idi ama çok gördü kader,
Kader istemedimi her şey tersine gider,
Derdimi saymak için ben şimdi teker teker
Düştüm tozlu yollara, kaderi arıyorum.
(YAĞMURLAR TÜKENDİ isimli Hece Şiirler 'inden > 23-24/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 3.10.2004 11:19:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!