Yaşlılık başıma bela oldu;
Ömrüm sınırının sonuna geldi
Ne sevenim ne de hatırım kaldı
Düştüm kimse bakmaz yüzüme
Böyle mi yazılmış hep kader,
Bu yaşlılığı hangi ilaç iyi eder?
Dünya böyle gelmiş böyle gider
Düştüm kimse bakmaz yüzüme
Baharım geçti, yazım geçti
El ayaktan düştü
Yaşım sınırını aştı
Düştüm kimse bakmaz yüzüme
Ömrüm bitti, günüm bitti
Ne de yalvarmak kör etti
Sıhhatim hep kötüye gitti,
Düştüm kimse bakmaz yüzüme
Kimse benim halimi görmez
Belim bükülür, gözüm görmez
Gidenler geriye gelmez
Düştüm kimse bakmaz yüzüme
Kırıştı yüzüm, tükendi özüm
Kalkmaz oldu ayağım, dizim
Böyleymiş takdirde yazım
Düştüm kimse bakmaz yüzüme
Bulunur mu derdime çare?
Yüreğimde göz göz oldu yara
Sürünüyorum ben hâlâ
Düştüm kimse bakmaz yüzüme
Kayıt Tarihi : 7.2.2012 21:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!