Düştüm Kapına Şiiri - Ali Doğanay

Ben, o bildiğin çaylak aşık değilim
Aşkınla oyalayıp bana vuslat aratma
Sohbet isteyenler hep yordu beni
Ben susayım sen dinle, bana lisan aratma

Bakınca bir harabe görürsün beni
O harabe saklama yerimdir seni
İçi boş bir midye gibi, hüzünlü gönlüm
Bana deryalarda sahte inci aratma

Bu gün, yarın diyerek bak ömrüm geçti
Herkes Leyla’sını buldu kendinden geçti
Bu divane gönül ise meçhulu seçti
Kimsen göster yüzünü, bana Leyla aratma

O, Gözlerimde biriken deryadan taştı
Bir damla ki sanki kipriğimden aştı
Yanağımdan aktı, sana ulaştı
İz iz onu sür de gel, yeni yollar aratma

Dedim ya, artık ben eski ben değilim
Yıllara döküldüm, kayboldum yollarında
Toplamaya mecalin ve arzun varşa şayet
Topla beni yollardan, bana beni aratma

Bu yangının alevinde nice pervane yandı
Hepsi de bu ateşi kendi vuslatı sandı
Tıpkı onlar gibi gönlüm sana inandı
Yakacaksan da sen yak, başka ateş aratma